به ازای هر بیل گیتس موفق، هزاران کارآفرین با پروژه های شکست خورده و بدهی های سنگین بانکی و… وجود دارد ولی کسی به آن ها توجه نمی کند. بیل گیتس، ریچارد برانسون و مارک زاکربرگ دانشگاه را رها کردند و میلیاردر شدند!
شما برای موفقیت به مدرسه نیازی ندارید!
برای کارآفرین شدن نباید وقتتان را در کلاس تلف کنید!
کافی است شروع کنید!
🔷 این ها مطالبی است که بارها شنیده ایم!
افراد موفق با شرایط و مسیر انتخابی خودشان موفق شده اند ولی انتخاب همان مسیرها توسط دیگران الزاما موفقیت در پی ندارد!
🔷 همه ما از این دست جملات در رسانه ها و شبکه های اجتماعی دیده و یا شنیده ایم:
۸ کاری که هر روز افراد موفق انجام می دهند، ۲۰ عادت زندگی ثروتمندان، استراتژی گوگل یا مایکروسافت در تبلیغات!
🔷 شناسایی روش های برندگان و افراد موفق را دوست داریم.
افراد موفق در یک حوزه خاص را بررسی و سعی در یادگیری استراتژی ها و روش های آنان می کنیم ولی این نکته که افراد زیادی همان استراتژی ها و تاکتیک ها را به کار گرفته اند ولی شکست خورده اند را فراموش می کنیم!
🔷 در واقع این خطا باعث می شود بیش از حد برای استراتژی ها و تاکتیک های به کارگرفته شده توسط یک فرد موفق (بازمانده) ارزش قائل شویم و ازاین نکته غافل شویم که همان استراتژی ها و تاکتیک ها برای بسیاری از مردم کارایی ندارد!
🔷 این گونه است، که افراد موفق باعث شکست ما می شوند. به این خطا در دانش تصمیم گیری خطای بازماندگی (Survivorship Bias)
می گویند.
🔹فرض کنید که شما میخواهید ويژگی هایی که باعث می شود برخی شرکت ها یا صندوق های سرمایه گذاری، موفق شوند را بدست آورید.
چه می کنید؟ می روید سراغ شرکت های موفق یا صندوق های سرمایه گذاری موفق!
در صورتی که شما باید همه نمونه ها را تحلیل کنید هم موفق ها و هم ناموفق ها را!
چرا این کار را نمی کنیم؟ چون شکست خورده ها دیگر وجود ندارند و اگر هم هستند مشهور نیستند.
بنابراین می رویم سراغ بازمانده ها (همان موفق ها).
ممکن است به یک سری ويژگی هم برسیم اما در واقع این خطا باعث می شود که به اشتباه بیش از حد برای روش های به کارگرفته شده توسط یک شرکت یا صندوق موفق (بازمانده) ارزش قائل شویم و این نکته را فراموش کنیم که همان روش را شرکت ها و صندوق های ورشکسته هم به کار برده اند.
Responses